Salgın verem mücadelesini de sekteye uğrattı

Verem bilinen en eski hastalıklardan ve bugün de insanlığın en önemli baş belalarından birisi.

Yoksulluk ve sağlık hizmetlerinin organizasyonundaki yetersizlikler nedeniyle hala kontrol altına alınabilmiş değil.

2015-2019 döneminde verem sıklığı %9, vereme bağlı ölüm hızı da %14 azalmıştı. Salgına bağlı olarak sağlık hizmetlerinde ortaya çıkan aksamalar veremle mücadelede de olumsuzluklara yol açtı.

Bu konuda esas sorunu çoklu ilaç direncine sahip 465.000 hasta yaşadı. Bunların %40’dan azı gereken tedaviye ulaşabildi.

Veremle mücadelede finansman en önemli sorunlardan birisi. 2020’de verem mücadelesine ayrılan kaynak 6,5 milyar Dolar oldu. Oysa Birleşmiş Milletler Verem Politik Deklerasyonunda bu miktar 13 milyar Dolar olarak belirlenmişti.

Salgın döneminde verem hastalarının tanı ve bildiriminde büyük düşüş oldu. DSÖ’nün 200 ülkeden elde ettiği verilere göre, dünyada en yüksek verem yükü taşıyan üç ülkede (Hindistan, Endonezya ve Filipinler) bu yılın ilk 6 ayı içinde vaka bildirimi %25-30 arasında azaldı.

DSÖ 2030’a kadar verem ölümlerinde %90, verem sıklığında ise %80 düşüş hedefliyor. Bu hedeflere ulaşabilmek içinse şu stratejiler belirlenmiş durumda:

1-    40 milyon verem hastasının tedavi edilmesi.

2-    Gizli verem enfeksiyonu olan 30 milyon insana ulaşılması.

3-    Veremin tanı, tedavi ve bakımı için her yıl en az 13 milyar dolar kaynak ayrılması.

4-    Verem araştırmaları için her yıl en az 2 milyar dolar kaynak ayrılması.

2020 yılında, sözü edilen kaynakların %57’si Brezilya, Rusya, Çin, Hindistan ve Güney Afrika tarafından sağlandı.

Kapitalist üretim tarzının yarattığı yoksulluk ve eşitsizlikler, bunlara bağlı olarak ortaya çıkan beslenme bozukluğu veremin en önemli nedeni. Öte yandan emperyalist sistem de verem mücadelesi için gereken kaynakların bulunmasının önündeki en önemli engel.

https://www.who.int/news/item/14-10-2020-who-global-tb-progress-at-risk