Ben her yıl başın da kadehimi Küba için kaldırırım 1 Ocak 1959, Küba devrimi. 26 Temmuz 1953’de Moncado kışlası baskınıyla başlayan devrimci süreç, 1954’te Fidel’in Beni Tarih Aklayacaktır savunmasıyla sesini dünyaya duyurdu, 1955’te Meksika’dan Che’yi yanına alarak güçlendi, 1956’da Granma ile Sierra Maestra dağlarına yerleşti, 1958 yılının yaz döneminde diktatörlüğe karşı son taarruzunu başlatarak 2 Ocak 1959’da Havana’yla buluştu. 1 Ocak 1959’da Batista kaçmıştı. Küba devrimi bir iddiadır, onurdur, halktır. Fidel’in Moncado davası savunmasındaki “beni mahkum edin, önemli değil” haykırışında ya da Che’nin Fidel’in Türküsü şiirindeki “Ve eğer vurulursak yürüdüğümüz yolda, biz gerillaların kemikleri üstüne Küba’lıların gözyaşından örtü istiyoruz Amerika tarihine geçerken, işte o kadar” dizelerindeki adanmışlıktır. Küba için devrim Fidel’dir, Che’dir, Raul’dur, Almeida’dır, Camillo’dur ve Küba devriminin bu isyancı, muzip, kitap ve satranç tutkunu çocukları Küba halkının ta